De Week van de Opvoeding komt eraan, en het thema van dit jaar is samen puzzelen.
Toen ik werd gevraagd om als pedagoog binnen het Opvoedpunt Leeuwarden hierover iets te schrijven, moest ik meteen denken aan die ene keer dat ik in een winkel liep en daar een puzzel zag liggen.
Op het eerste gezicht zag die puzzel er zó leuk uit dat ik direct zin kreeg om aan de slag te gaan. Ik zag het al helemaal voor me; heerlijk de hele vakantie aan tafel puzzelen, een drankje erbij en een muziekje op de achtergrond. Dat kwam helemaal goed, dacht ik vol zelfvertrouwen.
Maar na een paar dagen merkte ik dat de puzzel toch niet zo makkelijk was als ik had gedacht en de vakantie was bijna voorbij. Ik miste stukjes… belangrijke stukjes. Ik zag door alle stukjes die belangrijke puzzelstukjes niet meer.
Ik baalde. Had ik mezelf overschat? Kon ik dit wel?
Langzaam begon ik er onzeker van te worden en ik dacht: het lukt me niet alleen. Hulp vragen zit echter niet in mijn aard, maar alleen verder aanmodderen leek ook niet de oplossing.
Mijn oudste zoon liep langs en ik dacht: zal ik hem vragen om me te helpen?
‘Hé,’ zei ik, ‘zou je even met mij mee willen kijken?’.
Samen hebben we de puzzel afgemaakt en wat waren we trots op onze samenwerking! Ik misschien nog wel het meest omdat het me gelukt was om hulp te vragen op een moment dat ik even niet meer alleen verder kon.
Ook als ouders zie je soms door alle adviezen en aanpakken niet meer wat werkt. Dat maakt je onzeker en kwetsbaar.
We leggen onszelf vaak iets op: ik ga mijn kind alles geven wat hij of zij nodig heeft.
Maar wat doe je als dat even niet lukt?
Als je van de opvang hoort dat het daar wél goed gaat, maar jij thuis een kind hebt dat iets van je verwacht — en je weet niet wat?
Wat doe je als je merkt dat je er niet alleen uitkomt?
Iedere ouder heeft een puzzel die gelegd moet worden, elke dag weer.
Iedereen legt de puzzel op zijn/haar eigen manier: de een begint met de hoeken en de randen, de ander met de kleuren of de figuren. Er is geen juiste volgorde.
Het doel is hetzelfde: stukje voor stukje de puzzel in elkaar leggen.
En wanneer is de puzzel af?
Eigenlijk nooit en dat is ok! Een ouder blijf je voor altijd.
Het belangrijkste is dat je plezier hebt in het puzzelen, en dat het niet erg is wanneer je zoekende bent en even het juiste stukje niet kan vinden…
Dan is het heel fijn wanneer je aan iemand kan vragen:
“Kijk je even met mij mee?”
Zou het ook voor jou als ouder helpend zijn wanneer er iemand even met je meekijkt? Neem dan contact op met het Opvoedpunt. Via onze website www.opvoedpuntleeuwarden.nl vindt je verschillende manieren om met ons in gesprek te gaan.
Karin Zijlstra
Pedagoog bij het Opvoedpunt Leeuwarden
www.opvoedpuntleeuwarden.nl